زخم پاي ديابتي يك زخم يا جراحت باز است كه در حدود 15 درصد از بيماران ديابتي ايجاد مي شود و در بسياري از بيماران در پاشنه پا ايجاد مي شود. بسياري از افراد مبتلا به پاشنه پاي ديابتي، به دليل عفونت يا ساير عوارض مربوط به زخم ديابتي در بيمارستان بستري هستند.
ديابت علت اصلي قطع‌هاي غيرتروماتيك پايين تنه است و حدود 14 درصد از بيماران ديابتي مبتلا به زخم پاشنه پاي ديابتي در نهايت، در صورت عدم درمان به موقع نياز به قطع عضو خواهند داشت. پاي ديابتي 85 درصد از قطع عضوهاي مرتبط با ديابت را تشكيل مي دهد.
با توجه به تكنيك هاي جديد درمان و تحقيقات جديد مشخص شده است كه هنوز هم مي توان از انواع زخم هاي پاي ديابتي پيشگيري كرد.
علت زخم پاي ديابتي
هر ديابتي ممكن است به زخم پاي ديابتي مبتلا شود. بيماراني كه انسولين مصرف مي كنند بيشتر در معرض ابتلا به پاي ديابتي هستند، مانند: بيماران مبتلا به بيماري هاي كليوي، چشمي و بيماري هاي قلبي مرتبط با ديابت. اضافه وزن يا مصرف الكل و تنباكو نيز در ايجاد زخم هاي پاي ديابتي كه زخم پاشنه ي پا هم شامل آن مي شود، نقش دارند.
آسيب‌ها و زخم هاي ناشي از ديابت، به‌خصوص زخم پاشنه ي پاي ديابتي به دليل تركيبي از عوامل متعدد رخ مي دهند. اين موارد عبارتند از:
از جمله بي‌حسي در پا گردش خون ضعيف بدشكلي‌هاي پا خارش ساييدگي پارگي تروما سابقه ي ديابت
بيماران مبتلا به ديابت براي چندين سال دچار يك اختلال عصبي (نوروپاتي)، كاهش يا ناتواني در تجربه درد در پاها به دليل آسيب عصبي مي شوند. اين موارد اغلب به دليل سطح بالاي قند خون در طول زمان ايجاد مي شود. آسيب عصبي اغلب بدون درد است و بيمار حتي از مشكل خود آگاه نيست. از ابزار ساده اي به نام مونوفيلامنت براي بررسي پاهاي بيمار از نظر نوروپاتي معمولا استفاده مي شود.بيماري‌هاي عروقي مي‌توانند درمان زخم‌هاي پا و پاشنه ي پا را پيچيده كنند و توانايي بدن براي التيام اين زخم ها كاهش دهند. علاوه بر اين احتمال عفونت‌ها نيز بسيار افزايش پيدا مي كند. قند خون بالا توانايي بدن براي مبارزه با عفونت را كاهش مي دهد و همچنين روند بهبودي بدن را كند مي كند.
علائم پاشنه پاي ديابتي
از آنجايي كه بيماران پاي ديابتي توانايي تجربه درد را از دست داده اند، با اين حال درد از علائم پاي ديابتي نيست. اغلب اوقات، اولين چيزي كه در صورت ابتلا به زخم پاي ديابتي مشاهده مي كنيد، خون يا لكه هاي روي جوراب است. تورم همچنين مي تواند باعث آسيب شود و اگر پاي ديابتي در مرحله پيشرفته باشد زخم بوي بدي مي دهد. درمان زخم پاي ديابتي (پاشنه پاي ديابتي)
براي التيام كامل زخم، به خصوص زخم هاي پا و پاشنه ي پا، بايد فشار از روي زخم برداشته شود . ممكن است از بيمار خواسته شود كه كفش يا آتل، گچ هاي مخصوص يا ويلچر و عصا بپوشد (آفلودينگ ). اين ابزار كاهش فشار، فشار روي پاشنه ي پا را از بين ميبرند و تحريك زخم را كاهش مي دهد كه روند بهبود را تسريع مي كند.
علم مراقبت از زخم در 10 سال گذشته پيشرفت هاي چشمگيري داشته است. چيزي كه قبلاً براي التيام زخم به عنوان "زخم در معرض هوا" شناخته مي شد، اكنون براي بهبود زخم مضر است. هنگامي كه پانسمان هايي كه روي زخم قرار مي‌گيرند پوشيده و مرطوب هستند، زخم سريعتر بهبود مي يابند و خطر كمتري براي عفونت دارند. استفاده از بتادين، پراكسيد هيدروژن و خيساندن زخم در آب توصيه نمي شود زيرا اين اقدامات عوارض بيشتري را به همراه دارد.درمان مناسب زخم ها شامل استفاده از پانسمان هاي موضعي و دارو است. طيف وسيعي از داروها از محلول هاي نمكي گرفته تا ايجاد فاكتورهاي رشد، پانسمان هاي زخم و جايگزين هاي پوستي كه در بهبود زخم پا موثر هستند، مي باشد.
براي بهبود زخم، در محل آسيب ديده بايد خون كافي داشته باشد. متخصص پا مي تواند از آزمايش، براي تعيين ميزان گردش خون استفاده كند. نظارت دقيق بر سطح قند خون در درمان زخم پاي ديابتي از اهميت بالايي برخوردار است. مهمتر از همه، مراجعه به پزشك يا متخصص غدد براي بررسي قند خون، بهبود زخم هاي پاشنه ي پاي ديابتي را سرعت مي بخشد و خطر عوارض را كاهش مي دهد.
گزينه‌هاي جراحي براي پاشنه پاي ديابتياكثر زخم‌هاي پاي ديابتي كه عفوني نشده اند، بدون جراحي درمان مي‌شوند. با اين حال، اگر اين درمان ها شكست خوردند، درمان جراحي ممكن است مناسب باشد. برخي از نمونه‌هايي از درمان‌هاي جراحي براي درمان ناحيه آسيب ديده شامل تراشيدن يا بريدن استخوان‌هاي آسيب ديده و اصلاح انواع ناهنجاري‌ها مانند انگشتان چكشي، ميخچه يا برآمدگي در پاشنه و در همه ي قسمت‌هاي پاي ديابتي است.دوره ي بهبود بعد از جراحي به عوامل مختلفي بستگي دارد. اين عوامل عبارتند از اندازه و محل زخم، فشار روي زخم هنگام راه رفتن يا ايستادن، تورم، جريان خون، سطح قند خون، مراقبت از زخم و داروهايي كه براي درمان زخم در چند ماه استفاده مي شود. به صورت كلي چيزي بين دو هفته تا چند ماه دوره ي نقاهت بعد از جراحي ممكن است طول بكشد. پيشگيري از زخم پاشنه پاي ديابتي
بهترين راه براي درمان پاي ديابتي جلوگيري از آسيب پا و فراهم كردن شرايطي است كه از اين آسيب هاي پيشگيري شود. سعي كنيد به طور منظم به متخصص زخم پا مراجعه كنيد. متخصص پا مي تواند پا را از نظر زخم معاينه كند و استراتژي هايي را براي جلوگيري از آسيب پا براي بيمار ايجاد كند. تجويز كند.در صورت وجود عوامل زير يا انجام هر يك از اين موارد در معرض خطر زخم پاي ديابتيك هستيد:
نوروپاتي (بيماري عصب) گردش خون ضعيف بدشكلي پا از جمله پينه پا يا انگشت چكشي پوشيدن كفش نامناسب قند خون كنترل نشده سابقه زخم پا در گذشته
كاهش عوامل خطر ابتلا به زخم هاي پاي ديابتي مانند: سيگار كشيدن، مصرف الكل، كلسترول بالا و قند خون بالا از اقدامات بسيار مهم در پيشگيري و درمان پاي ديابتي از جمله درمان پاشنه پاي ديابتيُ است. پوشيدن كفش و جوراب مناسب در كاهش اين خطرات بسيار موثر است. متخصص پا مي تواند كفش مناسب را به شما پيشنهاد دهد.
يادگيري معاينه پاها يكي از مهم ترين گام ها براي كمك به فرد براي يافتن مشكل است تا سريعتر اقدام به درمان آن كند.از عوامل كليدي در درمان و بهبود موفق زخم، مراجعه منظم به متخصص پا به براي اقدامات حياتي از جمله موارد زير است:
پايين آوردن قند خون دبريدمان مناسب زخم درمان هرگونه عفونت كاهش اصطكاك و فشار بازيابي جريان خون كافي
https://nilsar.com/i-20032/%D8%B2%D8%AE%D9%85-%D9%BE%D8%A7%D8%B4%D9%86%D9%87-%D9%BE%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D8%A8%D8%AA%DB%8C
ادامه مطلب
بازدید:
